Scarborough bij avond |
De laatste dagen in Engeland staan in het teken van de
overtocht naar Nederland. Doen we het wel of niet in één keer, het is 220 mijl
bij 5 knopen per uur is dat 44 uur zeilen zonder slaap gaat ons dat lukken? Het
weer moet ook nog meezitten. We stropen de weersite’s af niet alleen aan land
maar ook de wind op zee is van belang dus raadplegen we ook de sites die de
booreilanden hebben opgenomen in het
programma. Elke ochtend kijken we even hoe het er voor staat. Een windkracht
vijf veranderd in een zes oh jee, maar de volgende dag al weer korter in tijd.
Uiteindelijk besluiten we het plan van vertrek op donderdagochtend door te
zetten, ondanks nog een paar onzekerheden in het traject voor wat betreft de
windkracht. Overdag bezoeken we nog Whitby en York. Het zijn leuke echt Engelse
stadjes die wel erg toeristisch worden geëxploiteerd.
Wie zo op de kaart kijkt ziet alleen blauw tussen
Engeland en Nederland maar op de gedetailleerde Admiralty kaart die we van onze
Belgische buren in de Heen hebben gekregen staat het vol met obstakels, booreilanden,
ondieptes, maar vreemd genoeg geen windparken en die zijn er ook nog weten we.
In een mooie rechte lijn oversteken zal het dus niet worden. Daarbij komt dat
de wind op donderdag westelijk begint maar in de loop van de dag ruimt naar zuidwestelijk
tot zuidoostelijk en dan tegen staat. Eerst dus zo veel mogelijk zuidelijk
varen en daarna pas naar het oosten om zo lang moegelijk ruime tot halve wind
te houden. Op de Admiralty kaart vinden wij ook nog de track van een vorige
gebruiker die ons goede aanwijzingen geeft over een te volgen route die we
bijna helemaal kunnen kopiëren. Op donderdag om vijf uur wordt Thea wakker en
stelt voor maar te vertrekken om dan nog zoveel mogelijk plezier te hebben van
de stroom. Een goed idee dus vertrekken we om half zes uit de haven van
Scarborough met een matige westen wind en stroom op de kont. Eerst twee heads
passeren en dan een lang rak naar beneden. Het zit mee er staat meer stroom
want het is spring, we gaan dus ruim 7 knopen maar als de stroom na de
landpundjes draait gaan we nog nauwelijks vier knopen. Dat is te weinig dus de
brommer erbij, dan gaan we net iets meer dan vijf knopen het minimum voor deze
tocht.
Als na een hele dag varen de nacht invalt zijn we boven
the Wash. Het stroomt daar behoorlijk en een gedeelte waar we doorheen komen
heet the race, dat zegt vaak al genoeg. Wij hopen maar dat de stroom daar nog
mee staat want helemaal precies berekenen is op zo’n lang traject moeilijk. We
hebben geluk en schieten met acht knopen en halve wind door de invallende
duisternis, met een inmiddels een keer gereefd grootzeil. Om een uur in de
nacht komen we langs een groot windmolenpark dat niet op de kaart staat, ook
niet op onze in mei nog geüpdate kaart van de plotter. Vreemd maar ik had over
dit merkwaardige fenomeen al gelezen op internet. De ontwikkeling gaat zo snel
dat het nog niet op de kaarten staat, maar drie maanden geleden stonden deze
molens er echt al dus???? Sailing Yacht
Sindoro klinkt het opeens in het maanlicht.
Sailing Yacht Sindoro |
Waar komt dat vandaan? Wie roept ons
bij naam? Het is alsof we door de heer geroepen worden maar dan de blije (AIS) variant.
Thea snelt naar beneden om haar plaats als marconist achter de kaartentafel in
te nemen. Station calling Sindoro hoor ik haar zeggen. The Pride of York channel 06 is de reactie.
Thea moet nu overschakelen naar een werkkanaal 06 om de algemene communicatie
op kanaal 16 niet te verstoren. Sindoro is listning hoor ik Thea weer zeggen.
Yes mam here the Pride of York
(Een passagierschip dat de lijn Rotterdam Hull verzorgd
met Lengte 179,35 m, Bruto gewicht 31.785 GT, 1.050 passagiers, 850 auto's of 180 ton cargo) wij liggen 3,5 mijl voor u en willen graag
bakboord-bakboord passeren, maar wij hebben te weinig diepwater aan stuurboord
kunt u uw koers naar stuurboord verleggen? Thea kijkt op de kaart en ik naar de
wind. Dat moet kunnen dus verleggen wij de koers 10 graden naar stuurboord.
Thea vraagt na vijf minuten of het zo ok is, Yes mam your fine is de reactie
vanuit de brug. Wij zien vage lichten in de verte opdoemen, maar de Pride of
York ziet ons niet geven ze aan. Toch brandt ons navigatielampje in de mast.
Thea verzuimt te vragen of er geen bezoek moet worden gebracht aan een bekende
opticien, maar dan komt de mededeling dat ons lichtje duidelijk wordt gezien en
bedankt het schip ons voor de coöperatie. Even later schuift er 31000 ton aan
bakboord voorbij. Tegen de ochtend neemt de wind toe en moet er een rif bij.
Het wordt nu ook hobbeliger en mijn tien jaar uitgebleven zeeziekte steekt nu
de kop op. Bleek koud zit ik tegenover mijn frisse scheepsmaat die nergens last
van heeft en mij liefdevol verzorgd met warme bouillon en thee. Tegen de middag
schijnt de zon volop en voel ik me weer beter. Nog 80 mijl roept Thea
optimistisch. Uiteindelijk lopen we in een mooie lijn aan op Scheveningen waar
we om vrijdagavond om half tien vastknopen. Naar bed zou je denken maar er is
nog een prijsvraag en dus blijven we nog een uurtje wakker om ons over de
mooiste en origineelste limerick te buigen.
Wij kregen de volgende inzendingen binnen:
|
Het was lastig voor de jury om uit deze inzendingen de
mooiste te kiezen. Ze zijn eigenlijk allemaal wel mooi vinden jullie ook niet?
Toch kozen wij met het gevaar beschuldigd te worden van nepotisme voor een
gedeelde eerste plaats voor het echtpaar Prevo. De jury vond de onderstaande limerickjes
het mooist. Over de uitslag kan worden gecorrespondeerd!
Waar zijt gij o
monster van Loch Ness?
Al jaren springen paranormalen voor U in de bres,
Toont U nu aan den mens,
Dat is slechts mijn wens,
Anders gaat de geest van uw mythe nog uit de fles...
Al jaren springen paranormalen voor U in de bres,
Toont U nu aan den mens,
Dat is slechts mijn wens,
Anders gaat de geest van uw mythe nog uit de fles...
Na regen zou zonneschijn komen
Maar de regen bleef elke dag maar stromen
Wind kwam in overvloed
En Nessie zwom de boot tegemoet
Van zo’n lekker hapje kon ze alleen maar dromen
Dit was het laatste blog reisverslag, bedankt voor jullie
enthousiaste reacties die het schrijven hebben aangemoedigd. Ik wil over een
paar weken nog een evaluatie schrijven met ook wat meer technische details van
onze reis.